Prawo prywatne międzynarodowe – komentarz

ISBN – 978-83-930277-8-1
Objętość – 312 str.
Rok wydania – 2012

Brak w magazynie

(…) W ciągu 45 lat od wejścia w życie ustawy z 1965 r. wystąpiły nowe zjawiska, mające wpływ na znaczenie i zakres ustawowej regulacji prawa prywatnego międzynarodowego; przede wszystkim odnotowano ogromny wzrost liczby i znaczenia umów w obrocie międzynarodowym. Przyczyniła się do tego między innymi konwencja wiedeńska z 11 kwietnia 1980 r. o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów, jako element wspólnotowego paneuropejskiego i międzynarodowego systemu norm dotyczących umownych stosunków zobowiązaniowych.
Kolejnym bardzo istotnym czynnikiem był proces integracji europejskiej, w którego następstwie problematykę prawa prywatnego w coraz szerszym zakresie normują akty wspólnotowe. Uczestnikiem tych procesów jest także Polska i jej obywatele. Traktat z Amsterdamu z 1997 r. włączył współpracę sądową w sprawach cywilnych do traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE) w celu stworzenia obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości. Na podstawie art. 65 w związku z art. 61 TWE Wspólnota podjęła wiele działań legislacyjnych obejmujących jurysdykcję i uznawanie orzeczeń o postępowaniu upadłościowym, o pomocy prawnej oraz niektóre aspekty procedury cywilnej. W zakresie jurysdykcji krajowej Polska dokonała nowelizacji części czwartej z zakresu międzynarodowego postępowania cywilnego – ustawą z 5 grudnia 2008 r. (Dz.U. nr 234, poz. 1571). Ustawa nowelizująca kodeks postępowania cywilnego rozszerza zakres dotychczasowej regulacji, zwłaszcza gdy chodzi o problematykę jurysdykcji, porządkuje systematykę, inaczej reguluje instytucję uznania i wykonalności zagranicznych orzeczeń oraz dopuszcza możliwość uznania rozstrzygnięć organów niebędących sądami, co od dawna było postulowane nie tylko przez przedstawicieli doktryny, ale również przez sądy orzekające w tych sprawach.